Sığırlarda dil felci, Motorik sinirlerin, özellikle N. hypoglossus’un yangısı, dejenerasyonu, gerilme veya ezilmesi sonucu oluşan primer dil felçleri ruminantlarda çok nadir görülür. Sekonder dil felci ise daha çok kuduz, botulismus, yalancı kuduz ve bulaşıcı pnömoni gibi enzootik hastalıklarda görülür. Ayrıca lokal sentral lezyonlarda (kafatası travmaları, tromboembolik meningoensefalitisler) da bazen dil felcibir semptom olarak gözlenebilir.
Dil felci tek veya çift taraflı olabilir. Çift taraflı olan tam felçlerde dil ucu hareketsizdir, çekildiğinde veya palpe edildiğinde asla kontraksiyon yoktur.Buna karşılık tek taraflı dil felçlerinde dilin bilinen gerginliği vardır ve aktif motolite gösterir. Tek taraflı felçlerde dil ucu sağlam tarafa doğru kayar, çift taraflı felçlerde ise dil doğrudan ağızdan aşağı sarkar. Dudaklarla alınan yemler ağızda kalır, çiğneme güçtür, bazen yem ağızdan geri düşer. Zamanla dilde atrofi oluşur. Dilde çiğnemeye bağlı yaralanmalar şekillenebilir.
Nedenler hızla uzaklaştırılabilirse iyileşme şansı vardır.Aksi olaylarda başarısız birkaç konservatif tedavi denemesinden sonra (parsiyal felçlerde en geç 4-6 hafta sonra) hemen değerlendirilmelidir.
Tedavi kesin sonuç vermeyebilir. Esas sebep uzaklaştırılmalıdır.Bunun yanında destekleyici olarak stimulan ilaçlar (kalsiyum boroglukonat, ACTH), B kompleks (özellikle B1) vitaminleri, glukokortikoidler, spesifik olmayan uyarıcı ilaçlar (protein preparatları, iyot tuzları) yapılabilir. Ayrıca gıda alamadığı sürece suni yolla beslenmelidir.