Etçil bitkiler, canlılığın devam edebilmesi için yeryüzündeki her canlı türünün özel bir görevi bulunmaktadır. Önemsiz olduğunu düşündüğümüz bir karasineğin bile, bazı bitkilerin tozlaşması, ölü organizmaların mekanik parçalanması ve diğer hayvanlara besin kaynağı olması gibi yararlı görevleri bulunmaktadır. Doğada birbirinden farklı birçok canlı çeşidi vardır. Bunlardan bazıları da küçük hayvanları yakalayan ve sindiren Etçil (Etobur) bitkilerdir.
Gerçekten oldukça ilginç olan ve insanı şaşırtan bu canlılar yüzyıllardır insanların merak konusudur. Dünyada yaklaşık 600 türü bulunan etçil bitkiler genel de sulak, bataklık özelliği gösteren, toprağı az yerlerde yaşarlar. Bazı özelleşmiş türleri ise kayalık ve kurak yerlere adapte olmuştur. Böcek yiyen bitkilerin tamamı yeşil renklidir, böcek yemeden de yaşayabilirler fakat böcek bulamadıkları zaman az çiçek ve az tohum verirler. Yani gerekli enerjiyi şeker formunda sağlamak ve depolamak için güneş ışığını (fotosentez yapabilen yeşil yaprakları sayesinde) kullanabilirler.
Güneş ışığını kullandıkları halde neden etçil olarak beslendiklerine bakıldığı zaman Etobur bitkilerin mineral ihtiyaçlarını temin etmek için seçtikleri yöntemin etçil beslenme şekli olduğunu görürüz. Havadan alamadıkları azotu, böcek yiyerek sağlamalarının yanı sıra aldıkları mineraller arasında, yeşil bitkilerin en çok gereksinim duyduğu nitrojen minerali başta gelir. Nitrojen’i fosfor ve potasyum mineralleri takip etmektedir.
Et yiyen bitkiler ilk keşfedildiğinde avlarının öncelikle böcekler olduğu sanılıyordu. Daha sonra yapılan araştırmalar göstermiştir ki bitkilerin içlerinde küçük kuş, kurbağa, fare ve sürüngen iskeletlerine, bazı su kenarında yaşayanlardaysa su hayvanlarının artıkları olduğu tespit edilmiştir. Kısaca böcekçil bitkiler nişastayı ve gliserolü fotosentez ürününden (glikozdan) sentezleyebilir ama aminoasitleri böcek yiyerek elde ederler. Defaatle sosyal paylaşım sitelerinde karşılaşılan ve avlarını nasıl yakaladıkları heyecanla izlenen bu bitkiler avlarını yakalamak için dâhice stratejiler geliştirmiştir. Bitkiler avlarını cezp edip yakalayabilmek için kendilerine özgü kokuları, renkleri, lezzetli öz suları ve özel tuzak tipleri bulunmaktadır. Avı tuzaklarına çektikten sonra ise kaçmasını engellemek için yaprak, tüy gibi uzantıları ile avlarını tutup sindirirler. Yakalanan avın sindirimi ise bitkinin enzimleri yardımı ya da bir bakteri sayesinde gerçekleşebilir.
Günümüzde etçil bitkiler dediğimiz zaman Güneş Gülü Bitkisi, Sinek Kapan Bitkisi, Suibriğigiller Bitkisi, Kobra Zambağı, Kese otu, Ceset Çiçeği, Drosera vb. bitkiler ilk akla gelenlerdir.
Kaynakça: